Orijinal Adı: Eldest
Seri: The Inheritance Cycle #2
Yayınevi: Altın Kitaplar
Sayfa Sayısı: 672
Baskı Yılı: 2005
Goodreads Puanı: 3,94 (228,604)
Benim Puanım: 3,5/5
Miras Üçlemesi'nin ikinci kitabı olan Eldest, Eragon'un ejderhası Saphira'yla Ellesméra'da aldığı eğitimi konu alıyor. Kral Galbatorix'e karşı isyanda büyük rol oynayacak olan Eragon tek süvaridir ve eğitimini tamamlayıp masum insanların yanında acımasız krala karşı koyacaktır ve halkın tek umududur diyebiliriz.
Kitap genel olarak Eragon'un eğitimini konu alıyor, bu arada da Carvahall'da ki kuzeni Roran'a ve yaşadıklarına da yoğunlaşıyor.
Eragon bir yandan büyü ve kılıç kullanmada ustalaşırken bir yandan bilgeliğe adım adım ilerleyerek, büyüyor ve olgunlaşıyor. Yazar bu olgunlaşma sürecini ve Eragon'un ruhsal durumunu güzel ele almış ancak bunlara o kadar yoğunlaşmış ki kitap aksiyondan çok uzak kalmış. Açıkçası bu beni sıktı, ben ejderhaların bu kadar yoğun olduğu bir kitabı okurken aksiyonu istiyor ve bekliyordum fakat bu kitapta yoktu. İlk kitapta daha çok olay ve gizem vardı, okurken sıkılmamıştım ama bunda bazı yerleri "yeter artık bir şeyler olsun" diyerek okudum. Roran'ın bölümlerini genel olarak daha eğlenerek ve merak ederek okudum fakat bir süre sonra onlarda hareketsizleşti.
Kitap gerçeklikten biraz uzak, iyiler fazla iyi ve bir hiçken bir anda çok önemli kişiler haline gelebiliyor, bu beni rahatsız etti. Yazarın Elflere karşı olan tutumunu rahatsızedici uldum, fazla mükemmel, fazla iyi çok fazla becerikliler, çok masalvari bir ırktı.
Bu seri okurken bana zaman zaman Yüzüklerin Efendisi'ni hatırlattı, bazı ayrıntılar çok benziyordu. İyi-kötü savaşı, Brom - Gandalf, Urgallar - Orklar, Ra'zac - Kara Süvariler, Lethrblaka (Ra'zac'ın bineği) - Nazgûl, karakterlerin uzun yolculukları, iki kitapta da şiirler olması Yüzüklerin Efendisi'ni anımsattı, belki de alakası yok çıkarımlarımın ama benzettim ben.
Hem mantıklı hemde sinir bozucu bulduğum bir nokta var ki oda Saphira'ya eyer takılması. Pulları keskin olduğu için Eragon eyer kullanıyor ama ejderha ya at mı bu? Yakıştıramadım ben :D
 |
| Saphira ve eyeri |
Son sayfalarda beklediğim aksiyonu bulamasam da güzeldi, hem beklediğim hem de beklemediğim ayrıntılar ortaya çıktı. Bu da diğer kitabı merak etmeme sebep oldu, onu da okuyacağım sanırım.
Kitap hareketsiz diye çok şikayet etmiş olsam da güzeldi. Bu kitabın asıl sonu sanırım sayfa sayısıydı, 670 sayfa olmak yerine 500'den az olsaydı kesinlikle çok daha güzel olurdu.
Yazar birinci kitabı 15 yaşında yazmış ki yaşına göre büyük başarıydı bence, konu da anlatımda genel olarak iyi, diğer kitabı muhtemelen yakın zamanda okuyacağım, ondan daha şey bekliyorum.
Alıntılar
"Hayat hem zevk, hem de acıdan oluşuyor. Eğer bu zevk aldığın saatler için ödemen gereken bedelse, çok fazla mı?"
"Her zaman böyledir; kalbe en yakın olanlar en büyük acıyı verirler."
"En sevdiklerimiz genellikle bize en yabancı olanlardır."
"Kötü hareket etme fırsatı olmayan biri gerçekten iyi midir?"
"Şu anda yaşa, geçmişi hatırla ve gelecekten korkma, çünkü yok ve hiç de olmayacak. Yalnızca şu an var."
"Kendini rahatlatmak için gerçekliğe aldırmazlık etme, çünkü bunu bir kez yaptıktan sonra diğerlerinin seni kandırmasını kolaylaştırırsın."
"Eragon: Tarihteki en büyük savaşa başlamak üzereyiz, ama burada durmuş birbirimize hoş sözler söyleyerek vakit kaybediyoruz.
Saphira: Sabır, çok fazla kalmadı... Üstellik duruma bir de şu açıdan bak; eğer kazanırsak bütün vaatleri yüzünden bize bir yıllık bedava yemek borçlanacaklar.
Eragon: Seni beslemenin nelere mal olduğunu öğrenince çok üzülecekler. Bira ve şarap mahzenlerini bir gecede boşaltabileceğinden bahsetmiyorum bile.
Saphira: Ben bunu asla yapmam, diyerek burnunu çekti, sonra yumuşadı. Tamam, belki iki gecede."
"Hatalı olduğunu kabul etmek cesaret gerektirir."
Puanım
0 yorum:
Yorum Gönder