Orijinal Adı: The Martian Chronicles
Seri: Yok
Yayınevi: İthaki Yayınları
Sayfa Sayısı: 382
Baskı Yılı: 2013
Goodreads Puanı: 4.10 (116,717)
Benim Puanım: 4,5/5
Kitap içerisinde bir çok mesaj barındırıyor, her hikayenin genel olarak bir mesajı, insanlarla ilgili değinmek istediği bir nokta var anlayacağınız sıradan bir roman değil. Genelde bilim kurgu tarzı eserler daha çok yazarın hayal gücüyle ve kurmak istediği dünyayla ilgili olur ancak Bradbury bilim kurguyla insanlığa vermek istediği mesajları bir araya getirerek ortaya çok güzel bir eser çıkarmış. Kitabı okudukça hem her hikaye de bir mesajla karşılaşıyorsunuz hemde asıl mesaja adım adım ilerliyorsunuz. Yazar insanların bencilliğini, yazarın deyimiyle güzel olanı nasıl mahvettiğini ve hırsını görüyorsunuz.
 |
| Ölü Mevsim adlı hikaye için hazırlanan illüstrasyon |
Kitabın içindeki bir çok hikayeyi beğendim, bazıları o kadar hoşuma gitmedi. Kitaptaki Usher II adlı hikayenin çok benzerini Yakma Zevki'nde de okumuştum, daha doğrusu buradaki hikayenin tek farkı daha kısa ve Mars'a uyarlanmış olmasıydı. Yazar neden iki kitapta da aynı hikayeyi kullandı ya da bu hikayeye olan bağlılığı ne çözemedim. Sanırım Edgar Allan Poe hayranlığından kaynaklanıyor.
Okurken sıkılmadım, bazı hikayeleri zevk ve merakla okudum. Kitap hızlıca aktı gitti. Ben kitabı beğendim, taşıdığı mesajlar önemli ve güzel. Daha önce okumadıysanız mutlaka Ray Bradbury okuyun derim.
Alıntılar
"İnsan olmayanın içindeki insanı göremez misin?"
"İnsanın içindeki insan olmayanı görmeyi yeğlerim."
"Biz Dünyalılar büyük ve güzel şeyleri yıkmak konusunda hünerliyizdir."
"Eğer gerçeğe sahip olamıyorsan hayal de onun kadar iyidir."
Puanım
Oo o zaman bu kitabı da çok seversin. Yazar hem güzel hemde mesajı olan hikayeler. Sıkmadan kitap akıp gidiyor.:)
YanıtlaSil