Fullmetal Alchemist Seri İncelemesi

  Fullmetal Alchemist'i okumaya karar verdiğim sıra 2016 bitmeden seriyi bitiririm diye düşünüyordum ancak istediğim hızda okuyamadığım için yetiştiremeyeceğim sanmıştım derken serideki heyecanın doruğa ulaşmasıyla 6-7 sayıyı iki günde okudum ve 2016'nın son gününde FMA'yı bitirdim.

  Bu yazımda 27 cildin tamamına yorum yapacağım, spoiler vermeden seriyi tanıtmaya ve incelemeye çalışacağım.

  Edward ve Alphonse, nam-ı diğer Elric kardeşler ölen annelerini geri getirebilmek için simyaya başvurmuş ancak olaylar onların düşündüğünün tam aksi şekilde gelişmiştir. Ed ve Al bu dönüşüm sırasında kayıplar vermiştir, Ed bir kol ve bacağını, Al ise vücudunu yitirmiştir. Bu olaydan sonra bu iki kardeşin tek amacı vücutlarını geri alabilmek olmuştur. Daha çok imkana ulaşabilmek için ulusal simyacı olmuşlardır.

  Seri Elric kardeşlerin vücutlarını kazanmak için girdikleri yolda çok daha büyük, bambaşka olayların içine düşmelerini konu alıyor. Serinin başında biz resmin çok küçük bir bölümünü görüyoruz ve bölümler ilerledikçe büyük resmin aslında ne kadar farklı ve dehşet verici olduğunu anlıyorsunuz. Serinin en beğendiğim yönlerinden biri bu idi, her sayıda ayrı bir gizem ortaya çıkıyor, bambaşka olaylar yaşanıyor ve heyecanın dozu giderek artıyor. Yazarı bu yönden ayakta alkışlamak lazım, hiç sıkmadan sizi 27 sayılık uzun ve çok güzel bir yolculuğa çıkarıyor ve bu sırada aklınızda kalacak bolca detaya yer verebiliyor.

  FMA'nın bir diğer güzel yönü de Elric kardeşlerin, kardeşliği çok güzel anlatıp yaşayabilmeleriydi .Bu yönünü gerçekten sevdim, kardeşlik aslında ne yeniden görebiliyorsunuz. Ve Elric kardeşlerin yenilmez olmayışı, her başarı her kahramanca hareketi baş karakterlerin yapmaması, seride iyi bir rol dağılımının olması serinin en çekici yönlerinden biri oldu benim için. Mükemmel özelliklerle ve kahramanlıklarla donatılmış başkarakterlerden sonra Elric kardeşler çok iyi geliyor insana.

  FMA'nın sevdiğim bir diğer yönü de mizahi yönüydü. Okurken hem aksiyon hemde mizahı bir arada bulabiliyorsunuz, bu yönden zaman zaman Amerikan-vari çizgi roman-filmleri anımsatsa da okuması keyif vericiydi. Ed'in boy sıkıntısı serinin en önemli mizah malzemelerinden biriydi, buraları okurken hem Ed'i anlıyordum (kısa boylu olunca ister istemez empati kurdum) hem de gülüyordum.

  Genel olarak oldukça güzel bir seriydi, tamamen özgün değildi, alışkın olduğumuz çok yönü olsa da Hiromu Arakawa ortaya çok güzel bir iş çıkarmış. Yazıdan belli olduğu gibi ben seriyi çok sevdim, parça parça incelenirse bolca hata bulunabilir ama genel resim oldukça iyi bence. Keyifli zaman geçirmek için ve kafa dağıtabilmek için birebir. Mangaya ilginiz varsa bu seriye mutlaka göz atın derim. :) Keyifli okumalar.