Amatörler - Marcus Sakey | Kitap Yorumu

Orijinal Adı: The Amateurs

Seri: Yok

Yayınevi: Koridor Yayınları

Sayfa Sayısı: 400

Baskı Yılı: 2014

Goodreads Puanı: 3.64  (364 Oy)

Arka Kapak Yazısı

Şöyle düşünün. Bir cinayetle suçlanıyorsunuz ve şüpheli dört kişiden birisiniz. Önünüzdeki seçenekler: Ya susacaksınız. Ya suçluyu ele vereceksiniz. Ya da hepiniz aynı hikayeyi anlatacaksınız. Oyun teorisine göre en iyi strateji suçluyu ele vermek gibi görünse de, karşınızdakinin nasıl hareket edeceğini hesaplayarak herkesin kurtulmasını sağlayabilirsiniz. Özellikle bu diğerleri sizin en yakın arkadaşlarınızsa...

Her perşembe akşamı aynı mekanda buluşan ve sonra normal hayatlarına geri dönen dört sıkı arkadaş. Diplerde yaşayan Alex; tehlikeli sırlar saklayan Ian, maceradan uzak duramayan Jenn ve Jenn'den uzak duramayan Mitch. Sıradan hayatlarından bunalan bu dörtlü, bir gün hayatlarını değiştirecek adrenalin ve gerilim dolu bir oyun oynamaya karar verirler. Hepsinin bu şansı değerlendirmek için farklı bir nedeni vardır. Korku, çaresizlik, aşk, heyecan. Ama bu oyunda en ufak bir yanlış adımın ölümcül sonuçları var ve bu dört amatör akla gelebilecek en tehlikeli profesyonellere karşı oynuyor.

Yorum

   Ne okusam ne okusam derken Sümeyye'nin kitaplığında bu kitabı görünce okuyayım dedim ve başladım. Açıkçası o insanda büyük beklenti uyandıran kapak yazısını okumamıştım, Sümeyye fena kitap değil deyince şans verip okudum ve ona katılıyorum, fena değil ancak yeterince güzel de değil.
Baştan uyarmak istiyorum, kitap arka kapak yazısında olduğu kadar havalı değil hatta ben arka kapağı okuduğumda aynı kitabı mı okuyorum acaba diye düşünmeden edemedim.

  Kitapta bir kadın üç erkek olmak üzere dört kişilik bir arkadaş grubu var, hepsinin sıradan hayatları ve kendilerine ait sorunları var. Karşılarına bir fırsat çıkıyor ve bu fırsat hayatlarını değiştirebilecek nitelikte, tabii fırsatla beraber gelen belalar da var. Hepsi beraber fırsatı yakalamak için kendilerince sebeplerle büyük bir işe girişiyor ve başlarına hiç beklenmedik olaylar geliyor. Bu olayların hepsi için ayrı sonuçları var ve birde ortak sonuçlar. Başlarına gelenler arkadaşlıklarının, sadakatlerinin ve zekalarının sınanmasını sağlayan birbirinden tehlikeli olaylar ve yapacakları hamleler hem kendi hem de arkadaşlarının hayatlarını kapsıyor.

  Amatörler'in konusu aslında oldukça güzel ve ilgi çekici ancak işleniş ve kurgu açısından aynı şeyleri söyleyemeyeceğim. Yazar fena olmayan bir kurgu ile yazmış kitabı ancak dil, karakterler ve okura sunuş tarzını çok başarılı bulmadım. Karakterler genel olarak iyi oluşturulmuş olsa da yazar okura yeterince iyi ulaştıramıyor ve bu da karakterlerle aranızda cam duvar varmış gibi hissetmenize yol açıyor ki ben bir kitapta karakteri hissetmeye çok önem veririm. Karakteri sevemesem bile yazar bana onu hissettirebilmeli ki ben okurken kitabın içine girebileyim. Sakey ne yazık ki bunu yapamamıştı.

  Bu türde okuduğum bir çok kitabın gerisinde kalsa da Amatörler çokta kötü bir kitap sayılmazdı, sadece yeterince iyi değildi, yazar konu ve karakterleri iyi işleyememişti. Olaylar ise güzel bir hızda ve düzende gelişiyor, hatta kitaptaki bazı olaylar okuru ters köşe yaptırabilecek nitelikte, çok beklemesem de yazar beni şaşırtmayı başardı. Ve kitap gerçekten adının hakkını veriyor, ana karakterler birer amatör ve yazar onlara nereden geldiği belli olmayan yetenekler bahşetmemiş, oldukça sıradan ve amatörce davranışları olan dörtlünün bu yönünü sevdim.

  Amatörler, çok güzel bir kitap olmasa da zaman geçirmek için okunabilecek bir kitap ve tabii ki başlamadan önce beklentilerinizi minimum düzeyde tutmanızı ve çok iyi bir şeyle karşılaşmayacağınızı bilerek davranmanızı tavsiye ederim. İyi okumalar. :))


**  Amatörler'i okurken kitap sayesinde aklıma bir soru takıldı ve bir kaç gündür zihnimi kurcalıyor. Size de sormak istiyorum, belki sizinde hayatınıza farklı açıdan bakmanızı sağlar. (Bende bir şeyler kıpraştırdı, bakalım devamı da gelir belki.)

  Eğer 50bin dolarınız olsa ve bunu istediğiniz gibi kullanabilecek olsanız, ne yapardınız?

Alıntılar

Ben ne olmak istediğimi hiçbir zaman bilemedim. Çocukken hayallerim vardı. Tipik çocuk hayalleri. Korsan, astronot ya da film yıldızı olacağınızı düşünürsünüz. Dünyayı kurtaracağınızı. Bir.. öneminizin olacağını...

Ama zaman geçip gidiyor, değil mi? Bir bakıyorsunuz astronot olmamışsınız. Dünyayı kurtarmamışsınız. Ve bir gün otuzlu yaşlarda uyanıyorsunuz ve olmanız gereken yerin burası olmadığını anlıyorsunuz. Korkunç bir şey olduğundan değil. Ama istediğiniz şey bu değil. 

Hepimiz kendi ışık çemberimizde yaşıyoruz. Görebildiğimiz kadar uzağı görüyor ve her şeyi bundan ibaret sanıyoruz. 

Hayat böyleydi işte. Şimdi olduğunuz şeyler gerçekte olduğunuz şeylerdi. 

Ama yalnızlığın güzel bir yanı da var. Yalnız olmana rağmen bunun, gerçekte olmadığın bir gibi yaşamaktan daha daha iyi olduğunu anlıyorsun.

Puanım

2.5