Bilge Adamın Korkusu (Kral Katili Güncesi 2. Gün) - Patrick Rothfuss | Kitap Yorumu

Orijinal Adı: The Wise Man's Fear

Seri: The Kingkiller Chronicle #2
Önceki Kitap: Rüzgarın Adı

Yayınevi: İthaki Yayınları

Sayfa Sayısı: 1142

Baskı Yılı: 2011

Goodreads Puanı: 4.56  (195,640)

Arka Kapak Yazısı

  Her bilge adamın korktuğu üç şey vardır: fırtınalı bir deniz, aysız bir gece ve yumuşak başlı birinin öfkesi.
  Bilge Adamın Korkusunda Kvothe kahramanlık yolundaki ilk adımlarını atıyor ve kendi
ömrü dahilinde efsane haline gelmenin hayatı bir adam için ne kadar zor kılabileceğini öğreniyor.

 Uyuyan höyük krallarından prensesler kaçırdım. Trebon kasabasını yakıp kül ettim. Felurianla bir gece geçirdim ve hem canıma hem de aklıma mukayyet olabildim. Çoğu insanın alındığından daha küçük bir yaşta Üniversiteden atıldım. Başkalarının gündüz gözüyle ağızlarına almaktan bile korktukları yollardan ay ışığı altında geçtim. Tanrılarla konuştum, kadınlar sevdim ve ozanları ağlatan şarkılar yazdım.
Benim adım Kvothe. Belki beni duymuşsunuzdur.

Yorum

  İki gün önce bitirmeme rağmen yorum yapamadım kitaba çünkü hazmetmem gerekiyordu. Rüzgarın Adı'nı okuduktan sonra Bilge Adamın Korkusu'na hemen başlamamıştım seriden uzun süre ayrı kalmamak için. Neyse uzun zaman sonra okudum kitabı ve duygularım çok karışık.

  Öncelikle şunu söylemek istiyorum; serinin kitapları kalın diye gözünüzü korkutmasın. Ne kadar hacimli olsa da okuması çok kolay, zevkli ve bitirmesi bir o kadar kötü. Bitirirken keşke bir kaç sayfa olsa daha diyorsunuz, ben dedim, hala da diyorum. 

  Bu kadar kalın bir kitap için sıkıcı bir giriş bölümü bekliyorsunuz ama yok, ilk sayfadan alıyor götürüyor ve sayfaların nasıl geçtiğini anlamıyorsunuz. Rüzgarın Adı'nda ilk 50 sayfa kadarı biraz sönük olsa da geri kalanın da öyle bir şey hiç yoktu. Bu tarz kitaplardaki gibi çok karakterli anlatımı yok, tek karakter odaklı bir kitap ve sıkıcı değil. Aksiyon, savaş sahneleri olmayan, tek karakter odaklı bir seriyi bu kadar sevmeme çok şaşırsam da gerçekten hak ediyor. 

  Bu kitapta Medeniyetin Dört Köşesi'nin büyük bölümüne tanık oluyoruz bu çok hoşuma gitti, Ademre'de geçen kısımlar çok yaratıcıydı, ayrı bir dünya gibiydi. Yazarın olayları birbirine bağlayışı öyle harika ki! kurgu değil gibi çok doğal, çok uygun ve özellikle ayarlanmış gibi hissetmiyorsunuz.

  Bilge Adamın Korkusu, Rüzgarın Adı'ndan çok daha güzel ve hareketliydi, çok fazla şey oldu, çok fazla şeyle karşılaştık, her sayfası dolu doluydu. Okudukça Patrick Rothfuss'a hayran kaldım. Zaten kitabın başına oturduktan sonra zamanın nasıl geçtiğini bilmeden aynı şekilde oturarak tutuldu her yerim :D Kitabı bitirmemek içinse çabaladım resmen, sayfaları tadını çıkara çıkara okudum.

  Kitap her ne kadar tek karakter odaklı olsa da çevresindeki karakterler öyle iyi yazılmış ve kitaba öyle güzel ahenk katıyor ki tek karakter odaklı demek biraz yanlış oluyor. Karakterler çok başarılı ve bir çoğunu çok sevdim.

Felurian

  Kitap çok güzel bir şekilde bitti ama çözümlenmemiş o kadar şey var ki! Üçüncü kitap nasıl olacak çok merak ediyorum, bir an önce çıkması için neler vermezdim. Sessizliğin Müziği'ni, serinin ara kitabı, hem okumak istemiyorum, biraz zaman geçtikten sonra okumak daha iyi olacak gibi.

  Kral Katili Güncesi'nin fim, dizi ve oyununun yapılacağını okumuştum. Aslında ben pek istemiyorum çünkü kitapları sinemaya veya televizyona uyarlarken genelde çok kötü sonuçlar çıkıyor ve ben bu seriye bunun yapılmasını istemiyorum, umarım başarılı bir uyarlama olur. 

  Canlı bir kitaptan bahsediyorum, okurken yaşayan, yaşatan bir kitaptan, hakkında çok fazla şey söylemek zor. Tek diyebileceğim; Okuyun, okutun :) Umarım sizler de okursunuz ve seversiniz. İyi okumalar :)

Alıntılar

"Kelimeler onlara yapmalarını istediğimiz işi her zaman beceremezler. Müzik, kelimelerin boşa çıktığı zamanlar içindir." 

"Ölüm nahoş bir komşu gibiydi. Sizi duyup evinize konuk olabileceğinden korktuğunuz için ondan bahsetmezdiniz." 

"Ve unutma: çok duyulmak istiyorsan az konuş." 

"Yalanlar daha basittir ve çoğunlukla kulağa gerçeklerden daha mantıklı gelir." 

"Bazen bir insanın alabileceği en iyi yardım, başka birine yardım etmesidir." 

"Öyle sessizlikler vardır ki sözcükler bile bunları kovamaz."

Puanım