14 Aralık 2016 Çarşamba

Çocukluğum - Maksim Gorki | Kitap Yorumu



Orijinal Adı: Детство
Seri: Otobiyografi #1
Sonraki Kitap: Ekmeğimi Kazanırken
Yayınevi: İş Bankası Kültür Yayınları
Sayfa Sayısı: 282
Baskı Yılı: 2016
Goodreads Puanı: 3.97  (3.813 Oy)

Arka Kapak Yazısı

Gorki'nin Çocukluğum, Ekmeğimi Kazanırken ve Benim Üniversitelerim'den oluşan üçlemesi, Rus dilinde yazılmış en güzel otobiyografilerden biridir. Çocukluğum'da babasını küçük yaşta yitirdikten sonra taşındığı dedesinin evinde geçirdiği yılları anlatır. Miras kavgaları, doğumlar, ölümler, küçük Aleksey'in tanık olduğu ve bizzat maruz kaldığı akıl almaz şiddet, bu evde gündelik hayatın akışı içinde sıradan olaylardır.

"Herkesin herkese düşman" olduğu bu aile, 19. yüzyıl Rusya'sında hüküm süren acımasız ve hoyrat hayatın bir "küçük evreni"dir aslında. Neyse ki idealizmi ve tertemiz kalbiyle adeta bir halk filozofu olan ninesi hep Aleksey'in yanındadır. Bir de her biri hayatında iz bırakan çok sayıda capcanlı karakter vardır… Onlar sayesinde hayat zor olduğu kadar gizemli ve renklidir de. Hem Gorki'nin "kendi ülkelerinde bir yabancı gibi yaşayan, gerçekteyse o toplumun en iyileri olan" insanlardan ilkiyle tanışması da yine çocukluğuna rastlar…

Yorum

  Maksim Gorki'nin okuduğum ilk kitabı Küçük Burjuvalar oldu ama ben Çocukluğum ile Gorki'yle tanıştığımı düşünüyorum. Maksim Gorki üç kitaplık bir seri ile otobiyografisini roman gibi yazmış ve gerçekten çok güzel olmuş.

  Çocukluğum, adından da belli olduğu gibi yazarın çocukluk yıllarını anlatıyor. Rusya'da, oradan oraya sürüklenerek geçen babasız, düzensiz bir hayat.. Okurken içim cız etti, okuduklarımın gerçek olduğunu bilmek büsbütün kötü yaptı beni, bazı yerleri dişimi sıkarak okudum.

Ve ninesi, çok sevdim onu, görebilsem elini öpebilsem. O kadının hayatını okuyup ona saygı duymamak imkansız.
-Küçük çocukları hep döverler mi? diye sordum nineme.
-Hep döverler, -dedi sessizce.

  Yazar kitabı yalın bir dille kaleme almış, yaşananların bir çoğu çok acı verici geldi. Babasız, yarı annesiz bir çocuğun göçebe yaşamı ve sürekli şiddet görmesi okurken beni çok etkiledi. ve bir kez daha anladım ki, ailenin insan hayatındaki yeri tartışmasız çok çok önemli.İlk ağızdan o zamanların Rusya'sını ve yaşam tarzını görmek güzel bir deneyim oldu, serinin diğer kitaplarını da okumak Gorki'yi daha çok tanımak istiyorum.

  Bence sizde bu kitabı okuyun, çok hoş ve yalın bir dille yazılmış bir eser. Otobiyografi olarak kesinlikle çok değerli olduğunu düşünüyorum. İyi okumalar. :)

Alıntılar



-Neden bu insanlar seni sevmiyor?
-Ben farklıyım, anlıyor musun? İşte bu yüzden. Onlar gibi değilim.
 
İnsan başkasının değil, kendi vicdanıyla yaşamalı.

Puanım


0 yorum:

Yorum Gönder