Kafes - Josh Malerman | Kitap Yorumu

Orijinal Adı: Bird Box

Seri: Yok

Yayınevi: İthaki Yayınları

Sayfa Sayısı: 336

Baskı Yılı: 2015

Goodreads Puanı: 3.96  (23,998 Oy)

Arka Kapak Yazısı

  Dışarıda bir şey var…

  Görülmemesi gereken korkunç bir şey… Ona atılan bir bakış kişiyi ölümcül bir deliliğe sürüklüyor. Ne olduğunu ve nereden geldiğini ise kimse bilmiyor.

  Malorie ve iki çocuğu, olayların başlangıcından beş yıl sonra hayatta kalmayı beceren bir avuç insan arasındaydı. Nehrin kenarındaki terk edilmiş bir evde çocuklarıyla yaşayan Malorie, ailesinin güvende olabileceği bir yere gitmenin hayalini kuruyordu. Fakat onları bekleyen yolculuk tehlikelerle doluydu. Tek bir yanlış hamle ölümlerine yol açabilirdi. Ve onları takip eden bir şey vardı.

  Bu bilinmeyene doğru gözbağının karanlığında yaptığı yolculukta Malorie sık sık geçmişi hatırlıyordu. Bilinmez tehlikenin karşısında bir araya gelerek hayatta kalmaya çalışan, kendisini de aralarına kabul ederek onu da kurtaran ev arkadaşları teker teker aklına geliyordu: Bir zamanlar yabancı olan bir grup insanın birer birer kapısını çaldığı evde kurdukları ortak hayat... Ancak sağ kalan ve kapılarını çalan insanlar arttıkça ortaya yüzleşmeleri gereken bir soru çıkmıştı: Herkesin aniden delirdiği bir dünyada kime güvenilebilirdi?

Yorum

  İlk çıktığında adını çok duyduğum ama pek merak etmediğim bir kitaptı Kafes. Daha doğrusu popüler kitaplara karşı bir önyargım var, genelde fazla abartılıyorlar ve abartıldıklarının yarısı kadar iyi kitaplar olmuyorlar. Kafes'te öyle olur mu diye düşünüyordum ancak okumak da istiyordum. Beklentim olmadan kitaba başladım ve arka kapak yazısını dahi okumadım, daha önce okuduysam da hatırlamıyordum. 

  Dünya sebebi bilinmeyen bir şey yüzünden karışmış durumda ve insanlar evlerinden çıkamıyorlar. Kitap Malorie ve ev arkadaşlarının bu karmaşık zamanda ne yaşadıklarını konu alıyor. Aslında kitapta hep bir belirsizlik hakim, öncelikle dışarıda bir tehlike var ve bunun ne olduğunu kimse bilmiyor, insanlar korkudan dışarı çıkamıyor ve gözlerini açmaktan korkuyorlar, olabilecekler çok korkunç çünkü.

  Kafes gerçekten çok ürperticiydi, hatta okuduğum en ürpertici romanlardan biriydi, okuduğum bir çok yerde ürperdim ciddi ciddi. Yazar o konuda dozu çok iyi ayarlamıştı, ürpertici ayrıntılar veriyor ancak aşırıya kaçmıyor ve bir çok şeyi sizin hayal gücünüze bırakıyor ki bu işi daha beter hale getiriyor bence. Ve kurguyla birleşince bunlar gerilim daha da artıyordu, yazar kurguyu gerçekten iyi yapmıştı, belki de kitabı çekici kılan yönlerden en etkilisi buydu.

  Aslında Kafes'te her şey ortalama seviyedeydi, karakterler, olaylar, hikaye, kurgu hepsi iyiydi ama hiçbiri çok iyi ya da çok farklı değildi, kitabın en beğendiğim kısmı yazarın gerilimi kurgu ile harmanlayıp okura güzel bir şey sunabilmesiydi. Kitap çok hızlı okunuyor ve sizi sıkmıyor hep bir bilinmeyen var ve bazı boşluklar doldurulması için tamamen size bırakılmış. Bu durum genel olarak iyi olsa da kitabın sonunu çok sevemedim, beni tatmin etmedi, sanki yarıda kaldı. Kitabın tek kitap olduğunu bilmesem serinin ikinci kitabını beklemeye çalışırdım. Aslında yazar seri yapsa kitap daha hoş olabilirdi, en azından sonunu böyle bitirmeseydi.

  Kafes, bir ok açıdan ortalama bir kitap. İyi zaman geçirmek ve güzel bir gerilim okumak istiyorsanız tam size göre ancak beklentileriniz olmasın. Sizi çok etkileyen kitaplar arasına girmese de okurken zevk aldığınız kitaplar arasına girecektir. Herkese İyi Okumalar. :)

Alıntılar

"Görmekten korktuğun şey ne?" diye sordu.

"Henüz kimse o sorunun yanıtını bilmiyor." 

İnsanoğlu aslında korktuğu yaratığın ta kendisidir.

Puanım