Kirpinin Zarafeti - Muriel Barbery | Kitap Yorumu

Orijinal Adı: L'elegance Du Herisson

Seri: Yok

Yayınevi: Turkuvaz Kitap

Sayfa Sayısı: 280

Baskı Yılı: 2011

Goodreads Puanı: 3.73  (114,105 Oy)

Arka Kapak Yazısı

On üçüncü yaş gününde intihar etmeyi planlayan on iki yaşında, son derece zeki ve üstün yetenekli bir kız çocuğuyla, müzik, resim ve felsefe meraklısı, Rus edebiyatı ve Japon sineması tutkunu elli dört yaşında bir kapıcının, kibar bir Japon beyefendisi sayesinde gelişen sıra dışı dostluğunu anlatan Kirpinin Zarafeti, Fransa'da yayınlandığı 2007 yılında 1.100.000 adetlik baskı sayısına ulaşan, göze çarpmayan güzellikleri yücelten, sınıflar ve nesiller ötesi bir dostluğu konu edinen zarif ve etkileyici bir roman.

Yorum

  Bu ara kitap yönünden şanslıyım sanırım, bu ara hep çok güzel kitaplara denk geldim. Paris ve Londra'da Beş Parasız ve Tüm İnsanlar Ölümlüdür'den sonra Kirpinin Zarafeti de çok iyi denk geldi.
Kitabı hakkında fikir sahibi olmadan kütüphaneden aldım, kitabı gördüm ve bir an beni çekti ve aldım. İyi ki de almışım.

Güzellik nerededir? Diğerleri gibi ölmeye mahkum büyük şeylerin içinde mi, yoksa hiçbir iddia da bulunmadan, anın içine sonsuzluk tomurcuğu yerleştirmeyi bilen küçük şeylerde mi? 

  Güzel, naif ve etkileyici bir kitap. Özgün diliyle ve kendine has karakterleriyle, değindiği noktalarla bambaşka bir dünya bambaşka bir kitap Kirpinin Zarafeti. İki baş karakter, bir o kadar hayatın içinden bir o kadar da sıradışı.

Ben, yapılacak tek bir şey olduğu kanısındayım: Doğma nedenimizi bulmak ve bunu elimizden geldiğince iyi, bütün gücümüzle, öküz altında buzağı aramadan ve bizim hayvan doğamızda tanrısallık olduğunu sanmadan yerine getirmek. Ölüm bizi alacakken yapıcı bir şeyler yapmakta olduğumuz duygusuna ancak o zaman varırız. 

54 yaşındaki zeki, kültürlü bir kapıcı Reene, diğer tarafta 12 yaşında zeki, intihar etmeyi düşünen Paloma. Reene, kapıcılık kimliği altında zeki bir entelektüel yatan bir kadın, ama bunu kimseye göstermiyor, kendini kapıcı maskesiyle gizliyor. Paloma ise zengin bir ailenin çok zeki kızı, hayatın anlamını bulamıyor ve kendini minik dünyalarına haps etmiş büyüklerden olmak istemiyor, intihar etmeyi düşünüyor. İşte bu iki karakterin gözünden hem kendi hayatlarını okuyoruz hemde dünya, sosyal hayat ve insanlar hakkında enfes görüşler okuyoruz.

Dünyanın çirkin olduğunu bilsem de bunu görmek istemiyorum. 

İki farklı hayattan, biri zengin biri yoksulun hayatından kesitlerle, insanı, hayatı eleştiren bir kitap. Güzel, farklı ve sürükleyici. İlk sayfalar kitaba adapte olamasanızda zamanla kitaba ve karakterlere ısınınca kitabın bitmesini istemiyorsunuz.


Okunmaya değer, damağınızda çok hoş tatlar bırakacak bir kitap. Ve iki karakteri de aklınıza kazınacaktır, sonu beklenmedik olsa da sevdim, kitaba yakışmıştı. Umarım sizde okur ve kitabı seversiniz. İyi okumalar. 😊

Alıntılar

Güzellik nerededir? Diğerleri gibi ölmeye mahkum büyük şeylerin içinde mi, yoksa hiçbir iddia da bulunmadan, anın içine sonsuzluk tomurcuğu yerleştirmeyi bilen küçük şeylerde mi? 

Dünyanın çirkin olduğunu bilsem de bunu görmek istemiyorum. 

Herkesin bildiği gibi, güç ilişkisi dengedeyse diplomasi daima yenilgiye uğrar. 

İnsanın olumsuz bir kalbi, içi boş bir ruhu olabilir mi? 

Ben nötr bir hava takınıyorum. En sevdiğim havalardan biri bu. Yorumu tamamen özgür kılıyor. 

Tek bir dostunuz olsun ama iyi seçin. 

Birbirimize bunca benzer olup da bunca uzak dünyalarda nasıl yaşayabiliyoruz? 

Ben, yapılacak tek bir şey olduğu kanısındayım: Doğma nedenimizi bulmak ve bunu elimizden geldiğince iyi, bütün gücümüzle, öküz altında buzağı aramadan ve bizim hayvan doğamızda tanrısallık olduğunu sanmadan yerine getirmek. Ölüm bizi alacakken yapıcı bir şeyler yapmakta olduğumuz duygusuna ancak o zaman varırız. 

Özgürlük, karar, irade, bütün bunlar kuruntudan ibarettir. Arıların yazgısını paylaşmadan bal yapabileceğimizi sanıyoruz; ama biz de görevlerini yerine getirmeye ve sonra da ölmeye mahkum zavallı arılardan başka bir şey değiliz.

Puanım