Taş Meclisi - Jean Christophe Grangé | Kitap Yorumu

Orijinal Adı: Le Concile De Pierre

Seri: Yok

Yayınevi: Doğan Kitap

Sayfa Sayısı: 365

Baskı Yılı: 2009

Goodreads Puanı: 3.51  (1,745oy)

Yorum 

  Ne zamandır Grangé romanı okumamıştım, Taş Meclisi'ni görünce okumaya karar verdim. Arka kapak yazısını okumadan kitaba başladım çünkü Grangé romanlarının arka kapak yazıları nedense bana biraz fazla ayrıntı içeriyor gibi geliyor, başlamadan kitapla ilgili fazla ayrıntıyı bilmek gizemi hepten öldürüyor diye düşünüyorum.

  Kitap Daine'in Lucien adını verdiği çocuğu evlat edinmesi ile başlıyor ve birlikte geçirdikleri kaza sonrasında yaşananları konu alıyor. Kitap şamanizm, parapsikoloji, telekinezi gibi konularla yakından ilgili.

  Taş Meclisi, yazarın ikinci kitabı. Kitap biraz yavaş başlasa da sıkıcı ya da kötü değildi, sadece temposu düşük olaylar biraz basitti, ilerleyen sayfalarda hızlandı mı? Hayır, son 50 sayfa dışında durgundu diyebilirim. Kitapta gizem ögelerine baya yer verilmişti, son ana kadar bulmaca çözer gibi ilerliyor ve bunu seviyorum ancak kitaptaki bulmacayı çok sevdiğimi söyleyemeyeceğim.

  Öncelikle kitabın durgunluğu gizemi biraz gölgelemiş, gizemin çıkış noktası ise çok hoşuma gitmedi, Kitap her ne kadar macera-gerilim türünde olsa da fantastik-bilim kurgu ögeleri de vardı. Kitabın en sevmediğim yönü bu oldu, başlangıçta bu yönü kendini gösterseydi ya da daha orantılı bir dağılım olsaydı rahatsız olmazdım muhtemelen ama parapsikoloji-şamanizm ögeleri kendini çok sonradan gösteriyor ve sanki kitaba ait değil hissi verdi bana. İçindeki bazı olaylar da beni bozmadı değil, yazarın durduk yere bazı karakterleri öldürmesini hazmedemiyorum. Bunu genelde yapıyor ve bozuluyorum tabii biraz :)

  Okurken sıkılmadım -son 15 sayfası dışında iki günde bitirdim- ama çok çokta sevmedim kitabı. Kızıl Nehirler özellikle de ilk roman olarak kesinlikle çok başarılı ve güzeldi, yazarın ikinci kitapta böyle düşüş yaşaması biraz moral bozucu olsa da sonradan çok güzel romanlar çıkardı tabii.

  Kitap çok güzel bir noktadan çıkmış ve güzel ayrıntıları yakalamış olsa da bana beklediğimi veremedi ne yazık ki. Sırlar Uçurumu'nda da değindiğim polisiye okumalıyım isteğim hala canlı. Bu sıra biraz daha polisiyelerden ilerleyeceğim gibi :)

  Taş Meclisi güzel bir kitap olsa da özellikle de Grangé için biraz yetersiz buldum. Kötü bir kitap değil ama önereceğim ilk Grangé romanlarından da değil. Sonuç olarak kesinlikle okuyun dediğim kitaplardan da okumayın dediğim kitaplardan da değil, karar sizin :) İyi Okumalar :)

Alıntılar

"Bütün mümkün olanlar sıralanıp bir kenara bırakıldıktan sonra, geriye ne kalır? İmkansız olan." 

"Kendini yalnız, umutsuzluk verecek kadar yalnız hissediyordu." 

"Bu sınırsız topraklarda kendini yalnız, kaybolmuş, ne yapacağını bilmez hissediyordu. Daha da önemlisi, kendi içinde kaybolmuş." 

"İnsan hapishaneden her zaman kaçabilir. Ama özgürlükten?"

Puanım